به گزارش فائزون در وصیت نامه شهید حبیب الله پودینه عبارت های کلیدی وجود دارد که در ذیل آمده است
 ما عاشقان شهادت با آغوش باز به سوی شهادت میرویم.
 اگر شهادت نصیب ما شد به آن چه که آرزوی قلبی هر فردی است رسید ه ایم.
 خدایا زندگی آن وقت برایم زیباست که در راه معبودم که تو هستی کوله بار سفر بربندم و راه جهاد پیش گیرم.
 امام را تنها نگذارید.
 پیرو خط امام باشید.
 امام و رزمندگان را دعا کنید.
 در این برهه از زمان جان من در مقابل مکتبم چه ارزشی دارد؟
 می جنگم تا پیروز شوم و کربلا و سرانجام قدس را آزاد کنم.
 افسوس که یک جان بیشتر ندارم که در راه نایب امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) و در
 راه اسلام و در راه برپا شدن حق و عدالت هدیه نمایم.
 من آموختم که زندگی مادی نکبت بار است.

                                                                                                             بسم الله الرحمن الرحیم
                                                                                                          بسم رب الشهداء و الصدیقین
 با سلام به منجی عالم بشریت مهدی ( عج) و نایب برحقش خمینی کبیر و شهدای راه حق و حقیقت از صدر اسلام تا کنون.همانا خداوند دوست می دارد کسانی که مبارزه می کنند و استقامت و پایداری می کردند » ما عاشقان شهادت با آغوش باز به سوی شهادت می رویم. پس اگر شهادت نصیب ما شد به آن چه که آرزوی قلبی هر فردی است ، رسیده ایم. پدر و مادرم اگر خبر شهادت منرا شنیدید افتخار کنید و هیچ ناراحت نشوید و در فقدان من گریه و شیون نکنید . خدایازندگی آن وقت برایم زیباست که در راه معبودم که تو هستی کوله بار سفر بربندم و [ در]راه جهاد پیش گیرم و در سرزمین کربلا به رزمگاه حق و باطل بروم تا به انسانیت خویش برسم و در نهایت امر به رهروان راه حسین  بپیوندم پیام من به برادران حزب الله: امام را تنها نگذارید و پیرو خط او باشید . امام و رزمندگان را دعا کنید . و هرگونه توطئۀ ابرقدرت ها[ ی] و گروه های منحرف را خنثی کنید، اگر خنثی نکنید خون شهدا را پایمال کرده اید و در برابر آن مسئولید . خدایا آمده ام کربلای تو را زیارت کنم و آمده ام به نینوای حسین (ع)جایی که او شهید شد . اکنون در این برهه از زمان جان من در مقابل مکتبم چه ارزشی دارد ؟ جان را تقدیمش می دارم و به سوی او باز می گردم. آن گاه که به دست دشمن بدنم تکه تکه و پاره پاره شود آن زمان احساس راحتی خواهم کرد . مادرم می خواستم بزرگ شوم و زحمات شما را جبران کنم ولی نتوانستم مرا ببخشید . خوشحالم از این که توانستم در این جنگ شرکت کنم . می جنگم تا پیروز شوم و کربلا و سرانجام قدس را آزاد کنم . از دست دادن من شاید برایتان سنگین باشد، ولی مگر غم از دست دادن حسین(ع)بر فاطمه زهرا(س) سنگین نبود؟ مگر آنها نبودند که کشته شدند تا دین اسلام پابرجا باشد . من آموختم که زندگی مادی نکبت بار است و نباید منتظر باشیم که مرگ ما را دربرگیرد افسوس که یک جان بیشتر ندارم که در اه نایب امام  زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) و در راه اسلام و در راه برپا شدن حق و عدالت هدیه نمایم.
                                                                              پاسدارم هرگز نروم از سر پیمان                                                                    گر سر برود من نروم از سر پیمان

                                                                                                                           و من الله التوفیق